Tutoring akademicki to podstawowa metoda pracy ze studentami stosowana na uniwersytetach w Oxfordzie i Cambridge, gdzie stanowi integralną część kształcenia studentów. Idea tutoringu akademickiego kładzie większy nacisk na wykształcenie umiejętności myślenia, analizowania niż na typowe przekazywanie wiedzy. Jest metodą nauczania, która oparta jest na indywidualnym toku nauczania: spersonalizowanym podejściu oraz bezpośrednich spotkaniach tutorskich z podopiecznym. Jest to obustronna relacja pomiędzy tutorem (nauczycielem akademickim), a tutee (studentem) w atmosferze wspólnej wymiany zdań, szacunku oraz wzajemnych uwag. Rolą tutora jest dążenie do rozwoju talentów jego podopiecznych. 

Tutoring buduje i rozwija relacje mistrz-student, a także podnosi prestiż placówki, poprzez indywidualne podejście do potrzeb, predyspozycji oraz talentów podopiecznych. Służy wspieraniu szeroko rozumianego rozwoju, a przede wszystkim kompetencji akademickich uzdolnionych studentów lub zaangażowanych ambitnych studentów.

Działania w ramach tutoringu akademickiego:

• budowanie sylwetki młodego naukowca,
• zaangażowanie do badań naukowych,
• projektowanie badań naukowych,
• doskonalenie kompetencji związanych z pracą naukową,
• doskonalenie kompetencji związanych z krytyczną analizą literatury,
• pisanie tekstów naukowych,
• wizualizacja danych i wyników,
• prezentowanie wyników badań,
• udział w pracach nad publikacją naukową,
• udział w konferencjach naukowych.